خرداد
يکی از راه های پيشگيری حوادث کارگری استفاده از وسايل حفاظتي ایمنی فردی مثل لباس کار، پيش بند، کلاه ايمنی، عينک حفاظتی و غيره می باشد. این تجهیزات باید با توجه به شغل کارگران و نياز آنها به يک يا چند نوع وسيله حفاظتی انفرادی از طرف کارفرما تهيه و در اختيارشان قرار داده شود.
بديهی است کارگران نيز بايد از وسائل حفاظت ایمنی انفرادی که از طرف کارفرما تهيه می شود به هنگام انجام کار جهت جلوگيری از خطرات احتمالی استفاده کنند. عدم استفاده افراد از این تجهیزات پيامدهای غير قابل جبرانی مثل بریدگی، سوختگی دست و پا و حتی ضربه مغزی و فوت کارگر را به دنبال خواهد داشت.
در ادامه این مطلب مشخصات وسایل حفاظت دستها و پاها و ملاحظاتی که هنگام انجام کار بايد با استفاده از وسائل مذکور انجام دهند به ترتيب، مورد بررسی قرار می گیرد.
وسايل حفاظتي ایمنی از نوع انفرادی
- لباس کار
- پیش بند صنعتی
- کلاه ایمنی
- عینک صنعتی
- حفاظ گوشها
- کمربندحفاظتی
- وسایل تنفسی
- حفاظت از دستها (دستکش ایمنی)
- حفاظت از پاها (گتر و کفش ایمنی و چکمه)
تجهیزات حفاظت از دستها
ماده 56; دستكش ایمنی یکی از لوازم حفاظت از دست هاست و بايد طوري انتخاب شوند كه با خطرات احتمالي ناشي از كار متناسب بوده و هيچگونه مشکلی براي حركت انگشتان ايجاد ننمايد.
ماده 57; كارگراني كه با انواع مختلف ماشين‌هاي مته، كله زني و ساير ماشين‌های مشابهی كار مي‌كنند كه قطعات متحرك آنها احتمال گرفتن دست يا دستكش را دارند نبايد از دستكش استفاده کنند.
ماده 58; كارگراني كه اشياء لب تيز و برنده و يا اجسام خاردار يا عاج داري حمل مي‌نمايند بايد از دستكش ضد ضربه استفاده کنند كه مقاومت كافي داشته و در صورت لزوم مسلح به سيم‌هاي فلزي باشند.
ماده 59; كارگراني كه گوشت را قطعه قطعه مي‌كنند يا استخوان گوشت يا ماهي را در مي‌آورند، بايد از دستكش های مناسب استفاده کنند.
ماده60; دستكش هاي افرادی كه فلزات داغ حمل مي‌كنند بايد از پنبه نسوز يا جنس مخصوص مشابه ديگري كه در مقابل گرما مقاومت دارد و عايق حرارت هست ساخته شده باشند.
ماده 61; كارگراني كه با برق سر و كار دارند بايد از دستكش هاي لاستيكي يا جنس مخصوص مشابه ديگري كه عايق الكتريسيته بوده و مقاومت الكتريكي آن متناسب با ولتاژ مربوطه بنا به تشخيص وزارت كار باشد، استفاده کنند.
ماده 62; كارگراني كه با مواد خورنده از قبيل اسيدها و قلياها سر و كار دارند بايد از دستكش‌هاي ساخته شده از لاستيك طبيعي يا مصنوعي يا پلاستيكي نازك و نرم استفاده نمايند. درجه مقاومت اين نوع دستكش‌ها در مقابل اين مواد بنا به تشخيص وزارت كار خواهند بود.
ویژگی دستکش‌های ایمنی
ماده 63; دستكش‌هاي افرادی كه با مواد سمي تحريك كننده و يا عفوني كار مي‌كنند، بايد:
- آنقدر بلند باشد كه بازوها را كاملاً بپوشاند.
- كليه قسمت‌هاي دستكش‌ها بايد داراي مقاومت كافي در مقابل مواد مختلف باشد.
- كوچك‌ترين سوراخ يا پارگي نداشته باشد.
- هرگاه اين دستكش‌ها در موقع كار پاره شوند بايد فوراً تعويض گردند.
ماده 64; دستكش‌هاي سربي به منظور حفاظت در مقابل اشعه بايد دستها را كاملاً محفوظ داشته و لااقل تا نصف بازوها را پوشانده و قدرت حفاظتي اين قبيل دستكش‌ها حداقل برابر با قدرت حفاظتي ورق سربي ضخامت 55/0 ميليمتر باشد.
ماده 65; با توجه به وزن سنگين سرب، دستكش‌هاي سربي بايد طوري انتخاب شوند كه سبك و نرم بوده و كاملاً حفاظت دستها را تامين نمايند.
حفاظت پاها
استفاده از گترها به عنوان وسايل حفاظتي ایمنی
گترها از جمله لوازمی هستند که با هدف حفظ پا و ساق پا طراحی شده اند. این تجهیزات بیشتر در کوهنوردی و محیط های کاری استفاده می شود که احتمال وارد شدن آب، یخ، مایعات، شن، ماسه و خار و خاشاک به پاها وجود داشته باشد.
متناسب با محیطی که قرار است از گترها استفاده شود ارتفاع آنها طراحی شده است.
ماده 66; گترهاي حفاظتي بايد به طريقي ساخته شده باشند تا در مواقع ضروري بتوان فوراً آنها را از پا درآورد.
ماده 67; كارگراني كه از درختها، تيرها و ستون‌ها بالا مي‌روند بايد از گترهاي مخصوص اين قبيل‌كارها كه نوع آنها از طرف وزارت‌كار تعيين و تشخيص داده شده باشد، استفاده کنند.
ماده 68; گترهاي كارگراني كه با مواد مذاب كار مي‌كنند، بايد از پنبه كوهي يا ساير مواد مخصوص كه در مقابل حرارت مقاومت دارند ساخته شوند. اين گترها مي‌بايستي تا زانو را پوشانيده و كاملاً به پاها بچسبد تا مانع وارد شدن مواد مذاب گردند.
ماده 69; كارگراني كه در معرض ترشحات جزيي يا جرقه‌هاي قوي قرار مي‌گيرند يا با اشياء برنده و زبر كار مي‌كنند، بايد از گترهايي استفاده نمايند كه از چرم دباغي شده يا جنس مقاوم ديگري ساخته شده باشد.
ماده 70; كارگراني كه با تبر يا پتك يا ابزار مشابهي اشيايي را خرد مي‌کنند، بايد از ساق بند يا مچ پيچ‌هايي كه مقاومت كافي داشته باشند استفاده نمايند.
کفش‌ها و چکمه‌ها
ماده 71; كارگراني كارشان روي هم گذاشتن قطعات چدني و يا قطعات بزرگ چوبي و يا جابجا كردن بارهاي فلزي سنگين و يا كارهاي مشابه است، براي حفاظت انگشتان پاهایشان بايد نوك كفش‌هاي آنها مجهز به غلاف باشد و يا از چكمه حفاظتي و يا كفش حفاظتي استفاده نمايند.
ماده 72; كارگراني كه با مواد خورنده از قبيل اسيدها و مواد قليايي كار مي‌كنند، بايد از كفش‌هايي استفاده نمايند كه از لاستيك و يا از چرم عمل آمده برای این کارها يا از چوب و يا از ساير مواد مخصوصي كه در مقابل مواد خورنده مقاوم هستند، ساخته شده باشند.
ماده 73; كفش‌هاي كارگراني كه با فلزات و يا مواد داغ يا خورنده كار مي‌كنند، بايد:
- الف – كاملاً به پا و قوزك پا چسبيده باشد، به طريقي كه مواد مذكور فوق به داخل كفش نفوذ ننمايند.
- ب – اين قبيل كفش‌ها بايد فاقد سوراخ‌هاي بند كفش باشند تا مواد مذكور به داخل كفش ایمنی نفوذ ننمايد.
ماده 74; چكمه‌هاي حفاظتي به منظور حفاظت انگشتان پا بايد داراي نوك فولادي باشند. جنس فلز استفاده شده و مقاومت آن برای تولید این کفش‌ها باید از طرف وزارت كار تشخيص داده شود.
ماده 75; كفش‌هاي كارگراني كه با برق كار مي‌كنند نبايد فلز در آن به كار رفته باشد.
ماده 76; در كارگاه‌هايي كه امکان ایجاد جرقه است، كفش‌هاي كارگران بايد فاقد هر نوع ميخ فلزي باشد.
منبع; ماده ها و قوانینی که در این مطلب ذکر شد بر طبق قوانین سازمان استاندارد ایران می باشد.