وبلاگ
نپوشیدن کفش کار راحت چه خطراتی دارد؟
آبان
کفش ها همراهان همیشگی ما هستند – چه در اوقات فراغت و چه در محل کار. اما تناسب کامل نقش مهمی را ایفا می کند، به خصوص برای کفش های ایمنی. اگر در محل کار از کفش‌های خیلی پهن یا خیلی تنگ استفاده می‌کنید، هم بر روی اثر محافظتی کفش ایمنی و هم بر سلامت پاهای شما تأثیر می‌گذارد. در این پست ، ما به طور مفصل در مورد نیاز به کفش کار راحت بحث می کنیم و مشکلات احتمالی پا را بیان می کنیم.
کفش کار راحت
کارگرانی که مجبورند هر روز کفش ایمنی بپوشند به شدت از درد پا و مشکلات پا شکایت دارند. یک مطالعه نشان داده است که 55 درصد از 358 معدنچی از مشکلات پا رنج می برند که 57 درصد از مشکلات مربوط به کفش های ایمنی است.
کفش های ایمنی نامناسب یکی از دلایل اصلی ناراحتی غیرقابل قبول بالای معدنچیان است که سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی است.
شکل پا در بین افراد جامعه بسیار متفاوت است، با تفاوت های قابل توجهی در نسبت طول، عرض و ارتفاع قوس پا. علاوه بر این درجه تنوع، شکل پا پویا است و در طول چرخه راه رفتن تغییر می کند. با هر گام، ارتفاع قوس پا 33 درصد تغییر می‌کند که هم طول و هم عرض پا بر این اساس تغییر می‌کند. تغییر شکل پا در طول چرخه راه رفتن نیز بین افراد به طور قابل توجهی متفاوت است. این تفاوت‌ها در شکل پا و تغییرات دینامیکی در طول چرخه راه رفتن باعث می‌شود که کفش‌های ایمنی به درستی نصب شوند.
کفش های خیلی تنگ – عواقب سلامت پا
کفش های ایمنی خیلی کوچک می توانند باعث مشکلات جدی پا شوند. کفش های تنگ می تواند باعث گیر افتادن عصب در پا شود که می تواند منجر به درد، ناراحتی و بی حسی شود. پوشیدن کفش های خیلی تنگ برای مدت طولانی نیز می تواند به اعصاب بین متاتارس (متاتارسوس) آسیب برساند و منجر به ایجاد یک تومور فیبری خوش خیم نسبتاً شایع – نوروم مورتون شود.
نوروم مورتون
نوروم مورتون با درد شدید، سوزش و تشعشع مشخص می شود. درد اغلب در ابتدا نادر است، اما پس از بدتر شدن وضعیت مزمن می شود. نوروم مورتون اغلب برای تسکین علائم در صورت شکست درمان محافظه کارانه نیاز به جراحی دارد.
پف کردن و تاول زدن
کفش‌هایی که خیلی تنگ هستند نیز بیشتر باعث چروک شدن و تاول زدن می‌شوند. در حالی که برای اکثر افراد سالم یک تاول ناخوشایند است، اما معمولا بدون عواقب طولانی مدت بهبود می یابد. در افراد مبتلا به دیابت یا محدودیت خون رسانی به پاها، تاول ناشی از کفش علت اصلی زخم و قطع پا است.
8.4 درصد از جمعیت بزرگسال در آلمان از دیابت رنج می برند و این رقم در سایر کشورهای صنعتی مشابه است. بنابراین، کفش کار راحت برای این کارگران می تواند تفاوت بین از دست دادن پا یا توانایی ادامه راه رفتن و حفظ تحرک آنها را ایجاد کند.
نوروپاتی محیطی
یکی از عوارض شایع دیابت، وضعیتی به نام نوروپاتی محیطی است که منجر به از دست دادن حس و ناتوانی در درک درد می شود. از دست دادن حس به این معنی است که این افراد نمی توانند احساس کنند که آیا کفش ایمنی آنها به درستی بسته شده است یا اینکه تاول از قبل شروع به تشکیل شده است که می تواند منجر به زخم و قطع عضو شود. برای کارگران مبتلا به نوروپاتی محیطی، مهم است که کفش کار راحت باشد تا خطر عوارض جدی سلامتی مانند زخم و قطع عضو را به حداقل برساند.
اکثر کارگران سالم هنگام امتحان کردن کفش های ایمنی به دلیل ناراحتی فوری متوجه می شوند که کفش های ایمنی آن ها خیلی تنگ است.
نوروپاتی محیطی
یکی از عوارض شایع دیابت، وضعیتی به نام نوروپاتی محیطی است که منجر به از دست دادن حس و درک درد می شود. فقدان حساسیت به این معنی است که این افراد نمی توانند احساس کنند که آیا کفش ایمنی به درستی جا می شود یا اینکه تاول ها از قبل شروع شده اند، که می تواند منجر به زخم و قطع عضو شود. برای کارگران مبتلا به نوروپاتی محیطی، مهم است که کفش ایمنی آنها به درستی مناسب باشد تا خطر عوارض جدی سلامتی مانند زخم و قطع عضو را به حداقل برساند.
با توجه به علائم فوری، اکثر کارمندان سالم هنگام استفاده از کفش ایمنی متوجه تنگی بیش از حد آن ها می شوند.
کفش های خیلی بزرگ – خطرات کفش های ایمنی خیلی گشاد
پوشیدن کفش های ایمنی خیلی بزرگ نیز می تواند منجر به عوارض شود. درصد قابل توجهی از کارگران کفش ایمنی می پوشند که برای آنها بزرگ است تا راحت باشند. بنابراین، پوشیدن کفش‌های ایمنی خیلی بزرگ به جای خیلی تنگ، رایج‌تر است.
لیز خوردن، زمین خوردن یا زمین خوردن
کفش‌هایی که بیش از حد بلند هستند، خطر زمین خوردن را افزایش می‌دهند، زیرا طول کفش ایمنی فاصله از زمین را در مرحله چرخش یا راه رفتن کاهش می‌دهد. پوشیدن کفش های ایمنی خطر زمین خوردن کاهش می دهد.
افزایش خستگی
کفش های ایمنی طوری طراحی شده اند که با پا خم شوند و حرکت کنند. اما این جنبه های کاربردی به تناسب صحیح کفش بستگی دارد. کفشی که خیلی بلند است، مفصل MTP را که در هنگام راه رفتن 60 درجه حرکت می کند، به داخل یک ناحیه سفت از کفش که معمولاً با رویه پشتیبانی می شود، فشار می دهد.
این کار غلتیدن و عملکرد حرکتی طبیعی پا را مهار می کند. به دلیل کاهش میزان انرژی الاستیک ذخیره شده در فاسیای کف پا و تاندون آشیل، حجم کار عضلات ساق پا افزایش می یابد. ناهماهنگی بین توپی پا و نقطه انعطاف پذیری باعث افزایش گشتاور روی مفصل مچ پا و در نتیجه ایجاد خستگی در عضلات ساق پا در طول روز کاری می شود.
68 درصد از کارگران صنعت خودرو از خستگی اندام تحتانی رنج می برند. این خستگی سالانه 101 میلیارد دلار هزینه از دست دادن بهره وری را به اقتصاد آمریکا وارد می کند. بنابراین باید تمام تلاش خود را برای کاهش خستگی کارگران انجام داد.
تاول زدن
کفش های ایمنی که خیلی گشاد هستند نیز می توانند خطر تاول زدن را افزایش دهند زیرا کفش ها روی پا محکم نمی شوند و حرکت پا در کفش افزایش می یابد. این امر به ویژه برای کارگرانی که دیابت دارند و برای کسانی که به دلیل خطر احتمالی زخم در خون رسانی به اندام تحتانی دچار اختلال شده اند، بسیار مهم است.